Μάθημα : Α Τάξη - ΓΕΩΠΟΝΙΑ & ΑΕΙΦΟΡΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗ (ΕΠΙΛΟΓΗΣ)

          Διακρίνουμε τα εξής είδη αγενούς πολλαπλασιασμού:

1. Με μοσχεύματα. Τα μοσχεύματα είναι μέρη βλαστού, ρίζας ή φύλλου.

Ένα παράδειγμα, εδώ.

2. Με καταβολάδες. Σ' αυτή την περίπτωση ένας βλαστός κάμπτεται προς τα κάτω με τέτοιο τρόπο ώστε το κατώτερο μέρος της καμπύλης να παραχωθεί σε αρκετό βάθος μέσα στο έδαφος, όπου υπάρχει συνεχής υγρασία.

          Η κορυφή του βλαστού αφήνεται ελεύθερη έξω από το έδαφος, στερεωμένη σε ένα πάσσαλο. Θεωρείται σχετικά εύκολος τρόπος πολλαπλασιασμού, ενώ η ριζοβόληση των βλαστών (καταβολάδων) πραγματοποιείται χωρίς υγρασία αφού υπάρχει συνεχής τροφοδότηση με νερό και θρεπτικές ουσίες από το μητρικό φυτό από το οποίο αποκόπτεται μετά τη ριζοβολία.

Ένα παράδειγμα, εδώ.

         Μειονέκτημα της μεθόδου αποτελεί το γεγονός ότι εφαρμόζεται σε ορισμένα μόνο είδη και δεν είναι δυνατή η παραγωγή πολλών νέων φυτών σε μικρό χρονικό διάστημα.

3. Με παραφυάδες. Η παραφυάδα είναι ζωηρός βλαστός που βγαίνει από τη βάση του κορμού μέσα στο έδαφος ή επάνω στις ρίζες και χρησιμοποιείται στον πολλαπλασιασμό ορισμένων ειδών οπωροφόρων.

         Αν αποχωρισθούν οι βλαστοί αυτοί από το μητρικό φυτό και φυτευτούν θα δώσουν νέα άτομα.

Ένα παράδειγμα, εδώ.

4. Η ιστοκαλλιέργεια. Αποτελεί μία σύγχρονη σχετικά μέθοδο πολλαπλασιασμού σύμφωνα με την οποία λαμβάνονται από το μητρικό φυτό κορυφές βλαστών που χαρακτηρίζονται από έντονες κυτταρικές διαιρέσεις (μεριστώματα).

        Αυτές τοποθετούνται σε κατάλληλο θρεπτικό υπόστρωμα μέσα σε κωνικές φιάλες ή δοκιμαστικούς σωλήνες και σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα δίνουν πλήρη φυτά.

Ένα παράδειγμα, εδώ.

5. Ο εμβολιασμός.  Ο συνδυασμός στο ίδιο άτομο φυτού, τόσο μιας συγκεκριμένης ποικιλίας με επιθυμητές οργανοληπτικές ιδιότητες, όσο και ενός ριζικού συστήματος με την κατάλληλη προσαρμοστικότητα στα διάφορα εδαφικά περιβάλλοντα είναι φαινόμενο σπάνιο, αν όχι αδύνατο.

         Η επίτευξη ενός τέτοιου συνδυασμού όμως μπορεί να γίνει τεχνητά με τη χρησιμοποίηση δύο διαφορετικών ατόμων από τα οποία το ένα θα χαρακτηρίζεται από παραγωγή με τις ιδιότητες της επιθυμητής ποικιλίας και το άλλο από ριζικό σύστημα με την επιθυμητή προσαρμοστικότητα.

         Ο συνδυασμός αυτός μπορεί να πραγματοποιηθεί με την τεχνική του εμβολιασμού. Το υπέργειο μέρος που αποδίδει την ποικιλία καλείται εμβόλιο και το υπόγειο με την προαναφερθείσα επιθυμητή προσαρμοστικότητα καλείται υποκείμενο.

Ένα παράδειγμα, εδώ.

Περισσότερα, εδώ.