Μάθημα : Α Τάξη - ΓΕΩΠΟΝΙΑ & ΑΕΙΦΟΡΟΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗ (ΕΠΙΛΟΓΗΣ)

        (Η αλόη, εύχυμο φαρμακευτικό φυτό)

         Ο πολλαπλασιασμός των καλλιεργούμενων φυτών αποτελεί μία απαραίτητη καλλιεργητική εργασία που αποσκοπεί στην παραγωγή και ανάπτυξη νέων ατόμων τα οποία θα διατηρούν τους επιθυμητούς χαρακτήρες τους.

              Διακρίνουμε τα παρακάτω είδη πολλαπλασιασμού:

         Α) Εγγενής: Αποτελεί τον κατ' εξοχήν φυσικό τρόπο πολλαπλασιασμού των φυτών. Ονομάζεται εγγενής διότι οι σπόροι που χρησιμοποιούνται για την απόκτηση νέων φυτών, προέρχονται από τη γονιμοποίηση και ανάπτυξη του ωαρίου, μέσα στο άνθος, διαδικασία στην οποία παίρνουν μέρος και τα δύο γένη του φυτού.

         Τα περισσότερα λαχανικά πολλαπλασιάζονται εγγενώς με σπέρματα τα οποία όμως προκύπτουν μετά από κατάλληλη μεθοδολογία σε εξειδικευμένους σποροπαραγωγικούς οίκους έτσι ώστε τα νέα φυτά να έχουν όσο το δυνατόν  επιθυμητά χαρακτηριστικά.

          Β) Αγενής: Βασίζεται στην ικανότητα των φυτών να γεννούν από φυτικά τους μέρη νέα άτομα με τις ίδιες ακριβώς ιδιότητες που χαρακτηρίζουν τα μητρικά φυτά από τα οποία προήλθαν.

          Καλείται αγενής πολλαπλασιασμός γιατί οι νέοι οργανισμοί δεν είναι προϊόντα γονιμοποίησης, δηλαδή δεν προέρχονται από την ένωση των δύο γενών. Γίνεται αντιληπτό ότι με τον τρόπο αυτό είναι δυνατή η διάδοση της ποικιλίας και βρίσκει εφαρμογή κατά κύριο λόγο στις δενδρώδεις καλλιέργειες αλλά και σε ορισμένα λαχανοκομικά.

          Παράδειγμα αγενούς πολλαπλασιασμού, εδώ.