«ΕΛΕΝΗ» Ευριπίδη- πρόλογος ( στίχοι 1-82)

Ενότητες :

• Ο τόπος όπου βρίσκεται η Ελένη
• Η ταυτότητα της ηρωίδας
• Τα βάσανα της Ελένης στο παρελθόν
• Τα βάσανα της Ελένης στο παρόν

Αφηγηματικές τεχνικές :

• Μονόλογος : η Ελένη παρουσιάζει τον εαυτό της, ποια είναι, πώς βρέθηκε εκεί, δηλ το παρελθόν της και την κατάσταση στην οποία βρίσκεται τώρα
• Αναδρομή : στρέφεται η Ελένη στο παρελθόν, καθώς αφηγείται το πώς βρέθηκε από τη Σπάρτη στην Αίγυπτο
• Προοικονομία : η υπόσχεση του θεού Ερμή πως η Ελένη θα επιστρέψει μια μέρα στην πατρίδα της

Πολιτιστικά στοιχεία : ο τάφος, η ικεσία, το παλάτι, οι θεσμοί της βασιλείας, του γάμου, της μαντείας και της ικεσίας, ο στρατός, τα κάστρα της Τροίας

Ιδεολογικά στοιχεία :

• Οι θεοί προκαλούν στους ανθρώπους τους πολέμους, για να μειώσουν στη γη τον υπερπληθυσμό
• Η ομορφιά φέρνει μερικές φορές μπελάδες και δυστυχία ( πχ η Ελένη έγινε στόχαστρο θεών και ανθρώπων εξαιτίας της ομορφιάς της, προκάλεσε τη ζήλια της Ήρας και προκάλεσε πόλεμο, καθώς έκανε πολλούς άντρες να την διεκδικούν και τώρα είναι στόχος του Θεοκλύμενου που τη θέλει κι αυτός για γυναίκα του)
• Η αξία της συζυγικής πίστης. Η απιστία φέρνει κακό «όνομα», ντροπή στη γυναίκα ( γι αυτό η Ελένη στενοχωριέται που την κατηγορούν άδικα στην πατρίδα της ενώ αυτή δεν πρόδωσε ποτέ τον άντρα της)

Τραγικότητα Ελένης : η τραγικότητα της ηρωίδας προκύπτει από την μεταστροφή της τύχης της. Είναι μια ηρωίδα που ενώ κάποτε τα είχε όλα,  πατρίδα, εξουσία, σύζυγο και οικογένεια, τώρα δεν έχει παρά μόνο την ομορφιά της, αλλά και πάλι κινδυνεύει εξαιτίας της, αφού ο Θεοκλύμενος την θέλει για γυναίκα του. Είναι δηλαδή μόνη, μακριά από την πατρίδα της και κινδυνεύει. 

Eπίσης, είναι τραγικό πρόσωπο, γιατί δεν ελέγχει τη μοίρα της, αλλά την καθορίζουν δυνάμεις μεγαλύτερες από αυτήν, οι θεοί. Όλα αυτά προκαλούν στους θεατές « φόβο και λύπη» , συναισθήματα που επιδιώκουν οι τραγικοί συγγραφείς να προκαλέσουν στους θεατές.

Ψυχολογική κατάσταση της Ελένης : νιώθει μόνη σε μια ξένη χώρα, έχει νοσταλγία για την πατρίδα της, φοβάται τον Θεοκλύμενο που θέλει να την κάνει με το ζόρι γυναίκα του, ενώ αυτή θέλει να παραμείνει πιστή στον άντρα της τον Μενέλαο, επίσης νιώθει αδικημένη, γιατί την κατηγορούν άδικα οι συμπατριώτες της ότι απάτησε τον άντρα της ενώ δεν έγινε κάτι τέτοιο και γιατί τη θεωρούν αιτία του τρωικού πολέμου, ενώ η αιτία ήταν οι επιθυμίες των θεών και τα πάθη των ανθρώπων. Εχει φτάσει στο σημείο να σκέφτεται ακόμα και την αυτοκτονία, αλλά αυτό που την συγκρατεί και της δίνει ελπίδα είναι ο χρησμός του Ερμή, που της υποσχέθηκε ότι θα γυρίσει κάποτε στην Σπάρτη. 

Στάση – συναισθήματα θεατών :  έτσι όπως παρουσιάζεται η Ελένη, προκαλεί συμπάθεια, συμπόνια και αγωνία για την τύχη της.

Ομοιότητες της Ελένης με άλλους ομηρικούς ήρωες :

Η Ελένη εδώ μοιάζει λίγο με την Πηνελόπη, γιατί παρουσιάζεται να έχει παραμείνει πιστή στον άντρα της όλα αυτά τα χρόνια και μάλιστα δεν θέλει να παντρευτεί τον Θεοκλύμενο που την πιέζει γι αυτό. Επίσης, αγωνιά όπως και η Πηνελόπη για την τύχη του Μενέλαου μετά τον πόλεμο στην Τροία.

Επίσης έχει ως κοινό στοιχείο με τον Οδυσσέα το γεγονός ότι βρίσκεται κι αυτή μακριά από την πατρίδα της, την οποία νοσταλγεί και λαχταρά να γυρίσει πίσω ( επιθυμία νόστου)