“ΕΛΕΝΗ” Ευριπίδη Έξοδος στίχοι 1812-1870.  

Εμφάνιση Διόσκουρων : είναι τα αδέρφια της Ελένης που έχουν πεθάνει αλλά οι θεοί τους έχουν τιμήσει και τώρα κατεβαίνουν από τον ουρανό σαν απο μηχανής θεοί, να σώσουν την κατάσταση που έχει φτάσει σε αδιέξοδο και να προστατεύσουν την αδερφή τους. Αυτό θα το κάνουν προστάζοντας τον Θεοκλύμενο να αφήσει την Ελενη και τον άντρα της τον Μενέλαο καί να μην τους  κυνηγήσει, γιατί θέλημα των θεών είναι να γυρίσει το ζευγαρι στην πατρίδα τους την Σπάρτη.  

Το ενδιαφέρον είναι ότι αυτή τη φορά ο Θεοκλύμενος υπακούει, αν και ακούει τα ίδια πράγματα που είχε ακούσει και πριν από τον υπηρέτη του, δηλαδή ότι είναι θέλημα των θεών και πρέπει να υπακούσει σε αυτό. Τώρα όμως πείθεται και υπακούει γιατί η παρουσία των Διόσκουρων είναι επιβλητική και αρκετά υπερφυσική αφού εμφανίζονται απο το πουθενά ενώ είχαν πεθάνει. Πρόκειται δηλαδή για ένα θαύμα θα λέγαμε που προφανώς έντυπωσιάζει και πείθει τον Θεοκλύμενο ότι πρέπει να υπακούσει στο θέλημα των θεών.  

Προφητεία των Διόσκουρων για την Ελένη : με τις υπερφυσικές ικανότητες που έχουν ως ημίθεοι προφητεύουν πως η Ελένη θα φτάσει στην πατρίδα της και όταν πεθάνει, θα την ονομάσουν θεά και οι άνθρωποι θα την λατρεύουν σε ναό και θα της αφιερώνουν δώρα. Επίσης ένα νησί κοντά στην Αττική θα πάρει το όνομά της. Ισως έτσι οι θεοί θέλουν να . . . επανορθώσουν για την άδικη ταλαιπωρία στην οποία υπέβαλαν την Ελένη όλα αυτά τα χρόνια.  

Συναισθήματα  θεατών : έκπληξη από την εμφάνιση των Διόσκουρων και από την αλλάγή της στάσης του Θεοκλύμενου, ανακούφιση και χαρά για το καλό τέλος και ηθική ικανοποίηση διότι τελικά αποκαθίσταται η ηθική τάξη : το ζευγάρι επανενώνεται και επιστρέφει στην πατρίδα του, ο  θεσμός του γάμου δηλαδή και της πατρίδας θριαμβεύουν μετά από περιπέτειες, χάρη στην υπομονή, την εξυπνάδα ΄και την ευσέβεια των πρωταγωνιστών ( Ελένης και Μενέλαου) , όπως και στην Οδύσσεια. Τέλος καλό, όλα καλά.