«Ελένη» Γ’ Επεισόδιο, στίχοι 1286-1424 ( Θεοκλύμενος- Ελένη- Μενέλαος)

Υπόθεση : Στο επεισόδιο αυτό η Ελένη καταφέρνει να ξεγελάσει τον Θεοκλύμενο, κάνοντάς τον να πιστέψει πως ο Μενέλαος έχει πνιγεί και πως αποφάσισε να  παντρευτεί τελικά  τον Θεοκλύμενο. Πρώτα όμως του ζητάει να της δώσει ένα καράβι για να αποδώσει νεκρικές τιμές στον πνιγμένο ( τάχα) άντρα της, ρίχνοντας στο πέλαγος λουλούδια και διάφορες άλλες προσφορές για να τον τιμήσει.

«Είναι» και «φαίνεσθαι» : πολύ έντονη και εδώ αυτή η αντίθεση, καθώς ο Μενέλαος στα μάτια του Θεοκλύμενου είναι ένας απλός ναύτης ναυαγός, που είδε τον Μενέλαο να πνίγεται, ενώ στην πραγματικότητα είναι ο βασιλιάς Μενέλαος που είναι ζωντανός.

Τραγική ειρωνία :

 ο Θεοκλύμενος αγνοεί ότι ο ναύτης μπροστά του είναι ο Μενέλαος και ότι η Ελένη του λέει ψέματα ότι θα τον παντρευτεί, ενώ εμείς οι θεατές τον γνωρίζουμε.

Μερικά ακόμη παραδείγματα τραγικής ειρωνίας στα λόγια του Θεοκλύμενου :

• « δε θα σε στείλω στη γη με αδειανά χέρια» ( απευθυνόμενος στον Μενέλαο)
• «η κακομοιριά σου είναι μεγάλη» ( και πάλι προς τον ναύτη Μενέλαο) και
  « ο Μενέλαος βρήκε την μοίρα του»

Δίσημοι λόγοι ( λόγοι με δύο διαφορετικές σημασίες, δηλαδή αλλιώς τους καταλαβαίνουν αυτοί που τους ακούνε, ανάλογα με το τι ξέρουν ) : πολλά τέτοια παραδείγματα στα λόγια της Ελένης, που με άλλο νόημα τα καταλαβαίνει ο Θεοκλύμενος και με άλλο νόημα τα λέει η Ελένη, πχ :

• «Κι όπου λογιάζω αυτός ας φτάσει» αναφερόμενη στον Μενέλαο
• «κι ο άντρας μου τα ίδια θα φορούσε»
• «εκεί όπου αυτός κι όχι ο άντρας μου (μακάρι) να πνιγότανε»
• «όπου κι αν είναι τώρα, τον πονάω»
• «Βοηθώντας να προσφέρω στον λατρευτό Μενέλαο όσα πρέπει»

Επισης, στα λόγια του Μενέλαου προς την Ελένη : « κυρά, ν’ αγαπάς αυτόν που βλέπεις μπροστά σου» ( ο Θεοκλύμενος νομίζει πως ο Μενέλαος εννοεί τον Θεοκλύμενο, εννοεί ο Μενέλαος εννοεί τον εαυτό του...)

Στιχομυθία : όλος ο διάλογος Θεοκλύμενου- Ελένης και αμέσως μετά ο διάλογος Θεοκλύμενου- Μενέλαου. Υπάρχει ένταση και ταχύτητα, γιατί η Ελένη ανυπομονεί να καταφέρει να ξεγελάσει γρήγορα τον Θεοκλύμενο, άρα βιάζεται να βάλει σε εφαρμογή το σχέδιο εξαπάτησής του και διαφυγής τους  προς τη Σπάρτη. Ο Θεοκλύμενος πάλι βιάζεται, γιατί ανυπομονεί να παντρευτεί την Ελένη, άρα είναι πρόθυμος να κάνει ό, τι του ζητήσει.

Χαρακτηρισμοί :

• Η Ελένη είναι πονηρή, έξυπνη, ψύχραιμη, γιατί καταφέρνει να ξεγελάσει τον Θεοκλύμενο, κρύβοντας τα συναισθήματα και την αγωνία της. Μοιάζει με τον πολυμήχανο και πονηρό Οδυσσέα.
• Ο Θεοκλύμενος είναι μάλλον αφελής και ευκολόπιστος και παρασύρεται από την επιθυμία του να κάνει γυναίκα του την Ελένη, οπότε είναι έτοιμος να πιστέψει το ωραίο ψέμα που του λέει, ότι τάχα αποφάσισε να τον παντρευτεί.