Ελένη, στίχοι 659-730 :

Υπόθεση : εδώ χάρις στην καταλυτική παρουσία και πληροφόρηση του αγγελιοφόρου γίνεται τελικά η αναγνώριση Ελένης και Μενέλαου.

Αγγελιοφόρος:  αφηγείται αναδρομικά το θαυμαστό γεγονός της ανάληψης στους ουρανούς της ψεύτικης Ελένης, η οποία μάλιστα λίγο πριν εξαφανιστεί στον ουρανό αποκαλύπτει στους εκεί συντρόφους του Μενέλαου ότι ήταν ψεύτικη – ένα κατασκεύασμα των θεών- και ότι άδικα πολεμούσαν οι Αχαιοί.

Αρχικά ο αγγελιοφόρος βλέποντας μπροστά του την αληθινή Ελένη, νομίζει ότι είναι αυτή που βρισκόταν πριν στην σπηλιά και τώρα ήρθε εδώ. Σιγά σιγά όμως καταλαβαίνει την αλήθεια και ο Μενέλαος καταλαβαίνει ότι μπροστά του έχει την αληθινή Ελένη.

Συναισθήματα Ελένης και Μενελάου ( και θεατών ) : χαρά μεγάλη, συγκίνηση, έκπληξη και στη συνέχεια αγωνία για το μέλλον, μπροστά στον άμεσο κίνδυνο που διατρέχουν και οι δύο από τον Θεοκλύμενο.

Πολιτιστικά στοιχεία : ο γάμος ( ο Μενέλαος θυμάται τη σκηνή του γάμου του με την Ελένη)

Ιδεολογικό στοιχείο : Οταν σμίγουνε δυο, διπλή η χαρά τους ( όταν συναντιούνται μετά από καιρό δυο άνθρωποι που αγαπιούνται, τότε η χαρά τους είναι πολύ μεγάλη)

Αφηγηματική τεχνική : αναδρομή ( η αφήγηση της σκηνής της ανάληψης της ψεύτικής Ελένης στον ουρανό από τον αγγελιοφόρο)