Β’ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ :  ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΕΛΕΝΗΣ – ΜΕΝΕΛΑΟΥ  ( στίχοι 576- 658)

Σκηνοθεσία : υπάρχει έντονη σκηνική δράση, γιατί η Ελένη τρέχει να φτάσει στον τάφο του Πρωτέα και πάλι ( είναι το καταφύγιο, όπου νιώθει ασφαλής) και καθώς βλέπει τον Μενέλαο, (αλλά δεν τον αναγνωρίζει, γιατί νομίζει ότι τον έστειλε ο Πρωτέας για να την πιάσει και να του την φέρει), τρέχει φοβισμένη να του ξεφύγει. Ο Μενέλαος πάλι τρέχει να την προλάβει, χωρίς βέβαια να την έχει ακόμα αναγνωρίσει, γιατί αφού τον έδιωξε η γερόντισσα πριν, ψάχνει να βρει έναν ανθρωπο να τον βοηθήσει και να του δώσει τροφή. Οι θεατές «χαμογελούν», γιατί ενώ επιτέλους οι δυο σύζυγοι συναντιούνται, ακόμα δεν έχουν αναγνωριστεί, ώστε να βρουν τρόπο να ξεφύγουν- κατάσταση δηλαδή κωμικοτραγική . . .

Αντίθεση ανάμεσα στο «είναι» και το «φαίνεσθαι» :

• Ο Μενέλαος φαίνεται να είναι ένας ζητιάνος, ίσως κλέφτης, ένας επικίνδυνος  άνθρωπος, ενώ στην πραγματικότητα είναι ένας βασιλιάς που ο ίδιος κινδυνεύει.
• Ο Μενελαος πιστεύει πως η Ελένη που βλέπει είναι ένα φάντασμα ( δηλ ότι έχει παραισθήσεις από την ταλαιπωρία του) ενώ η Ελένη είναι πραγματική.

Τραγική ειρωνία : πολύ έντονη εδώ και αφορά την άγνοια και των δύο ηρώων. Η Ελένη νομίζει ότι ο Μενέλαος είναι ένας που τον έστειλε ο Πρωτέας, για να την πιάσει, ενώ ο Μενέλαος νομίζει ότι η Ελένη είναι μια γυναίκα που μοιάζει στη γυναίκα του, αλλά δεν είναι αυτή.

Αναγνώριση : συναντά εμπόδια, γιατί ο Μενέλαος έχει αλλάξει μετά από 17 χρόνια πολέμου και βασάνων στη θάλασσα και ειδικά τώρα με τα κουρέλια που φοράει. Η Ελένη πάλι δεν έχει αλλάξει και πολύ παρά τα 17 χρόνια που έχουν περάσει ( έχει ζήσει μια ζωή ξεκούραστη ως τώρα), όμως το είδωλό της όλα αυτά ΄τα χρόνια κάνει τον Μενέλαο δύσπιστο ως προς την αναγνώριση. Τελικά όμως οι δύο σύζυγοι θα αναγνωριστούν προς μεγάλη χαρά και ανακούφιση δική τους και των θεατών ! Επιτέλους κάτι ευχάριστο και ελπιδοφόρο στην τραγωδία αυτή !

Στιχομυθία : γεμάτη ένταση, γιατί οι δύο σύζυγοι κάνουν ερωτήσει ο ένας στον άλλο, προκειμένου να βγουν απο την άγνοιά τους και να μάθουν την αλήθεια ο ένας για τον άλλον. Στην στιχομυθία λοιπόν αυτή οι εκπλήξεις διαδέχονται η μία την άλλη.

Συναισθήματα ηρώων : αρχικά λαχτάρα να συναντήσει τον αντρα της, που μαθαίνει ότι είναι  ζωντανός, αγάπη και τελικά χαρά, συγκίνηση και αισιοδοξία για το μέλλον μετά την αναγνώριση, που θα γίνει βέβαια αργότερα ( όχι σε αυτό το απόσπασμα)  Το ίδιο ισχύει και για τον Μενέλαο, που την αρχική του έκπληξη και δυσπιστία την αντικαθιστούνε η χαρά και η  συγκίνηση.

Ιδεολογικά στοιχεία :

Το ντύσιμο φανερώνει τον χαρακτήρα του ανθρώπου και ειδικότερα, αν κάποιος φοράει κουρέλια, σημαίνει πως είναι κλέφτης. Συμφωνείτε ? . . .